บทที่ 75 ตอนที่ 75

กว่าอรลออจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แสงสุดท้ายของอาทิตย์ยามอัสดงก็ถูกกลืนหายไปกับความมืดสลัวของยามรัตติกาลเสียแล้ว ร่างบางค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นช้าๆ แล้วก็ต้องเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด เมื่อมีความรู้สึกเหมือนถูกหินทุบเอาที่ศีรษะอย่างรุนแรง

สาวน้อยกัดฟันลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดช้าๆ และเมื่อสมอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ